Τα άτομα με δυσλεξία πρέπει να γνωρίζουν για τη διαφορετικότητά τους, να την υπερασπίζονται και να τη διαχειρίζονται.
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ
Είναι ένας τοίχος που εμποδίζει τον γιο μου να είναι με τα υπόλοιπα παιδιά. Τα βλέπει να επικοινωνούν, να διασκεδάζουν, να ζουν κι εκείνος δεν μπορεί να πηδήξει τον τοίχο.
Δυσλεξία, ένα όνομα χάρισμα που τονίζει ακόμη πιο πολύ τη διαφορετικότητα που δεν θέλει να έχει. Μια ψυχοφθόρα κατάσταση γεμάτη θυμό, άρνηση, ενοχές, αμφιβολίες, ματαιώσεις, φόβους, αβεβαιότητα και άγχος και άλλοτε γεμάτη επιμονή, υπομονή, ελπίδα και θετική αντιμετώπιση ότι όλα θα πάνε καλά στη ζωή του παιδιού μας.
Είναι ένα χάρισμα που δοκιμάζει καθημερινά τα όρια της αντοχής μου και με μαθαίνει να γίνομαι καλύτερη απέναντι σε όλους τους ανθρώπους.
Είναι ένας μαυροπίνακας που γράφω πληροφορίες και την άλλη μέρα κάποιο αόρατο χέρι τα έχει σβήσει. Την επόμενη πρέπει να γράφω τα καινούρια και τα χθεσινά, τα προχθεσινά...
Ανασαίνουμε όταν τα σχολεία είναι κλειστά. Τον υπόλοιπο καιρό είμαστε μια υπερπροστατευτική μαμά κι ένας τεμπέλης γιος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου